De dans van het leven
In de vroege morgen, als de zon ontwaakt,
Start de dans van het leven, met vreugde en met vraag.
De vogels fluisteren hun lied in de lucht,
Terwijl de wereld zich kleedt in een gouden vrucht.
Stap voor stap op de ritme van de tijd,
Met elke beweging, een nieuw avontuur dat uitbreidt.
De wind flonkerend door de takken van de boom,
De aarde zingt mee, als een weemoedige droom.
Een kind dat lacht, een oude man die denkt,
Verweven in het moment, waar niemand zich verslankt.
Er zijn wonden en vreugde, verdriet en geluk,
Het leven, een dans met elke pas een nieuw stuk.
Soms slingert de leidraad, je raakt even kwijt,
Maar in de chaos van het leven, vind je altijd een kleit.
De sterren boven stralen, als getuigen van ons pad,
In de schaduw van de nacht, wordt de dans nooit in de stad.
En zo draaien we verder, in een eindeloze spiraal,
Elke draai, elk woord, een nieuwe verhaal.
Dus laten we dansen, met liefde als de schijn,
In de dans van het leven, zijn wij nooit alleen.