Jij bent mijn dankbaarheid waard
In de stilte van de ochtendgloren,
Waar de wereld zijn adem even stopt,
Voel ik de warmte van jouw woorden,
Een zegen die in mijn ziel is geplopt.
Jij bent de kleur in mijn dagelijkse dal,
De lach die mijn zorgen met liefde verstoot,
Bij elke stap, ben je mijn verhaal,
Jij, die de schaduw van mijn angst overwint en doodt.
Waarom zou ik de sterren tellen,
Als jouw ogen al een heel universum zijn?
Elke blik, een belofte van betere tijden,
Elke aanraking, een zachte schijn.
Dankbaarheid, die bloeit als een bloem in de lente,
Voor de momenten die samen ons leven doordrenkt,
Jij bent de echo van liefde die nooit zal verwelken,
Mijn hart, mijn woorden, voor jou zijn gezonken.
In de drukte van iedere vergankelijke dag,
Herinner ik me de schoonheid die jij bracht,
Geen enkel cadeau kan op tegen jouw fragiel gedrag,
Jij bent mijn licht, mijn hoop, mijn kracht.
Dus laat me je omarmen met deze woorden,
Een ode aan jou, simpel maar waar,
Jij bent mijn dankbaarheid, vandaag en voor altijd,
Mijn kompas, mijn rustpunt, een onschatbare schaar.