Jij bent mijn rots
In de stormen die het leven brengt,
Waar golven hoog en duister dreigen,
Sta jij daar, stevig en gekend,
Een haven waar mijn dromen zeilen.
Met elke schaduw die voorbijglijdt,
Ben jij het licht dat nooit vervaagt,
Een hand die troost, een warm gezicht,
De liefde die steeds weer opwaakt.
Dankbaarheid stroomt als een rivier,
Voor alle momenten, groot en klein,
Jouw steun voelt als een melodie,
Die in mijn hart blijft, puur en rein.
Jij bent mijn rots, mijn veilige plek,
Waar zorgen verwateren als de zee,
In jouw omarming vind ik mijn trek,
Een thuiskomst in elke symfonie.
Dus laat de wereld om ons heen draaien,
Ik weet dat jij telkens weer zult staan,
Mijn fundament in blije dagen,
De schouder waarop ik kan bestaan.
Dank voor jouw kracht, je warmte en licht,
Jij bent mijn steun in het leven,
Met jou aan mijn zijde, onverwicht,
Dankbaarheid zal ons altijd omgeven.