Liefde in de familiekring
In de kring van warmte, laat ons samen zijn,
Waar vreugde fluistert, en harten zijn klein.
Als takken van een boom, verbonden en sterk,
In de schaduw van herinneringen, daar ligt ons werk.
Oma’s verhalen, zoet als de honing,
Beschilderen de avonden met liefdevolle tonen.
Bij het knetteren van vuur, en het lachen van kind,
Ontvouwt zich de magie, waar elke band is bemind.
Een hand op de schouder, een blik vol begrip,
In tijden van zorgen, biedt de familie een grip.
De reis van het leven, soms met hobbels en dalen,
Samen zijn we sterker, met liefde als stralen.
De keuken geurt naar vrolijkheid en meer,
Met recepten van droogte tot smaken van teer.
Handen die kneden, en stemmen die zingen,
In iedere family moment, komt de liefde weer zwijgen.
En als de dagen vervagen, en de jaren verglijden,
Blijft de liefde ons leiden, door mistige tijden.
Want in de familiekring, zo rijk en zo fijn,
Is elke schakel van de liefde, een kostbaar festijn.
Dus hef het glas, op de banden die bloeien,
Op momenten van samen, en allemaal met rozen.
In de liefde die groeit, als een onuitputtelijke bron,
Vieren we het leven, in onze familie, als één ton.