Twee harten die samen smelten
In de schaduw van een oude boom,
waar woorden fluisteren als een zoete droom,
staan twee zielen, hand in hand,
verweven door liefde, een eeuwig verband.
Jij met je ogen als glinsterend licht,
jij met een lach die de stilte verlicht,
in een wereld waar tijd stil lijkt te staan,
samen dansend, als in een warme waan.
De belofte van morgen, samen gemaakt,
met ringen als banden, die niemand vermaakt,
jouw hand in de mijne, een symfonie,
twee harten die samen in harmonie.
Stormen mogen komen, en wolken die dreigen,
onze liefde zal bloeien, in alle wijzen,
want wat is ons leven, zonder die vreugd?
Als twee harten smelten, geboren uit deugd.
In ieder moment, in elk zacht gebaar,
vindt de toekomst zijn glans, is de weg helder, klaar,
de reis is niet perfect, maar dat geeft niet veel,
want jij bent mijn kompas, mijn liefde, mijn keel.
Dus laten we samen de sterren bereiken,
door de nachten en dagen, de vreugde ons stijgen,
twee harten, één verhaal, voor altijd verbonden,
in de diepte van liefde zijn wij samen gevonden.